Next2Kin strijdt voor erkenning van huisdieren

De Amerikaanse gepensioneerde financieel administrateur James Schwartz richtte enkele jaren geleden de sitching 'Next-to-Kin' op. Hij strijdt met deze groep voor de erkenning van huisdieren. Hij ziet ze 'als meer dan slechts een bezitting'. De schrijver van het boek "Geloof me: ik ben geen dierenarts" (waarover je iets verderop Medicanimal.com wat meer kunt vinden) probeert via zijn website Next2kin.com aan te tonen dat honden, katten en andere huisdieren ons leven zo verrijken dat we ze ook juridisch een aantal rechten moeten geven. Schwartz' eerste zorg is je als baasje (en hij heeft maar liefst zeven honden thuis) de kwaliteit van leven voor huisdieren zo goed mogelijk bewaakt.

Hij brengt het controversiele onderwerp van 'over-inenten' onder de aandacht en wil graag een aantal veranderen in de wet zien zodat dieren niet meer alleen als een bezitting worden gezien, mar dat de hond wordt gezien als gezelschapsdier voor thuis en op het werk. Schwartz strijdt er met name over dat dierenartsen goed nadenken voor ze een prikje geven. 'Een overdosis aan inentingen zorgt er regelmatig voor dat dieren bezwijken, met name de oudere' zegt Schwarz.

Zo haalt hij op zijnwebsite zijn poedel Moolah aan, vernoemd naar Lillian Ellison, de bekende worstelaarster die door het leven ging als de 'Moolah'. 'Lilian was waarschijnlijk de grootste vrouwelijke worstelkampioen ooit. 27 jaar lang was ze de beste en trainde ze jarenlang alle grote vrouwelijke worstelaars.' zegt John. 'Ik koos Moolah uit een nest van elf puppies. Ze was zo'n geweldige hond dat ik haar naar de beroemde 'Moolah' heb vernoemd. De schrijver van het boek 'Geloof me: ik ben geen dierenarts!', waarover elders op Medicanimal.com meer te vinden is, waarschuwt bijvoorbeeld voor de rabies shot. In de herfst van 1999 bracht hij Moolah naar de dierenarts voor z'n jaarlijkse hondsdolheid inenting. Hij vroeg de dierenarts of Moolah niet elke drie jaar een inenting kon krijgen, zoals dat ook bij andere ziektes gebeurt. Helaas niet, was het antwoord. Kort daarna merkte James dat Moolah zich niet goed voelde en ging het snel bergafwaarts. 'Ze had geen trek en liep maar een beetje verdwaasd rond,' waarna Schwartz verteld 'uiteindelijk ging het niet meer. Ze kon nauwelijks meer staan en besefte niet meer waar ze was. Er was niets meer dat we konden doen. Toen heb ik met een goede vriend overlegd en uiteindelijk besloten haar te laten gaan.’

Schwartz wil er voor zorgen dat andere dierenbezitters niet bang worden van de dierenarts, maar er goed wordt nagedacht als een oud diertje een zware spuit krijgt. Er is gelukkig al veel veranderd, dierenartsen moeten vaak een goede afweging maken of een huisdier een bepaalde inenting wel goed kan verwerken. Aarzel daaroom ook niet om je dierenarts gerust om zijn mening te vragen, en wellicht voor te stellen om een prik gedoseerd te geven. Verspreid over een paar keer kan een dier, met name kleine of oude dieren zoals honden, katten en konijnen, een vaccinatie vaak veel beter aan.